Skarb wdowy Schadenfreude Roberta Urbańskiego, to historia, jaka tuż po wojnie mogła się wydarzyć na każdym podwórku Dolnego Śląska. Ściągający zewsząd Polacy, próbujący ułożyć sobie życie na nowo, wprowadzają się do kamienicy. Nowi lokatorzy zdają sobie sprawę, że jedno z mieszkań pozostaje wciąż zamknięte. Rezyduje tam niemiecka wdowa, o której krążą sprzeczne informacje. Ciekawość sąsiadów rośnie. Rzecz idzie nie tylko o dach nad głową. Zamknięte lokum kusi tajemnicą. Ale jak się tam dostać? Zwłaszcza gdy ma się obok siebie ostrą konkurencję, a za sobą – niejasną przeszłość?
Przedstawienie zostało przygotowane specjalnie do prezentacji w plenerze – pokazano je premierowo w przestrzeni między ponadstuletnimi kamienicami w Legnicy, gdzie mogło być oglądane niczym występ wędrownej trupy w dawnych wiekach, z muzyką na żywo, tańcem i piosenkami. Nie wymaga żadnych specjalnych warunków technicznych – sprawdzi się zarówno na placu małego miasteczka, jak i na starym wielkomiejskim podwórku, prostymi, acz widowiskowymi środkami przenosząc publiczność w czarodziejski świat teatru.
Krytyka nazwała je „teatralnym romansem łotrzykowskim”. „Widzowie, a było ich dwukrotnie więcej, niż byłby w stanie pomieścić budynek legnickiego teatru, siedzieli, stali i wyglądali z okien okolicznych budynków […]. Zapewne dziwili się, że teatr nie był nudą dla wykształciuchów i wybranych, gdy obejrzeli barwną, widowiskową realizację z muzyką, śpiewem, odrobiną dolnośląskiej historii i nostalgii oraz sporą dawką humoru” - pisał Grzegorz Żurawiński w „@kcie – Legnickiej Gazecie Teatralnej”.