Spektakl jest alegoryczną opowieścią o uwikłaniu jednostki w dziejowe zawieruchy, społeczne ograniczenia, bezradnej wobec kaprysu przypadku.
Bohaterka doświadcza tego wszystkiego wciągana w bezduszne tryby samonapędzającej się machiny zła, okrucieństwa, pazerności i moralnego upadku.
Inspiracją dla autorów spektaklu były motywy obrazów „Wędrowiec” Hieronima Boscha oraz „Dulle Griet” P. Bruegel’a przedstawiający obłąkaną markietankę – furię w woalu z dymu i sadzy na tle płonącego krajobrazu, która zmierza w szaleńczym marszu przez pobojowisko w piekielną czeluść.